Wraz z końcem sierpnia, zakończyła się wielka przeprowadzka, a 1 września dyrekcja oraz nauczyciele przedmiotów zawodowych po raz ostatni odwiedzili stare warsztaty i symbolicznie pożegnali je w imieniu wielu pokoleń uczniów oraz pedagogów i pracowników. To miejsce działało od 1948 roku.

Od teraz uczniowie, będą się kształcić z wykorzystaniem wyposażenia na miarę europejską w nowym budynku, który powstał na terenie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Oławie.

-Rozpocząłem naukę w 1949 roku, kiedy, dzięki wspaniałemu gestowi ojców miasta otrzymaliśmy budynek przy ul. Ogrodowej /obecnie ul. Nowotki/. Nie były to pałace, niemiej entuzjazm, jaki z powodu tego daru ogarnął zarówno uczonych, jak i uczących, długo procentował wspaniałymi pomysłami i zapałem do pracy. W tym samym mniej więcej okresie przeżywaliśmy wszyscy doniosły akt ustanowienia warsztatów szkolnych. Oczywiście nazwa przerastała znacznie rzeczywistość – placówka szumie nazwana warsztatami szkolnymi była po prostu starym poniemieckim warsztatem samochodowym, któremu szabrownicy nie dali rady. Profil tych „warsztatów” określał jednoczenie i nasze ćwiczenia praktyczne. Składał się na nie przede wszystkim demontaż wraków samochodowych i innych pojazdów. Jedynym profitem z tych ślusarskich wprawek było wyremontowanie kilku motocykli, które, jako służbowe, dosiadali szkolni pedagodzy. Poza tym nasze zajęcia warsztatowe bardziej przypominały termin u XIX-wiecznego rzemieślnika niż proces produkcyjny, bo zresztą skąd było marzyć o wytwarzaniu, gdy narzędzia nasze, to były cudem zdobyte i cudem wyklepane znaleziska ze składnicy złomu, a hala maszynowa dysponowała aż… trzema tokarkami, napędzanymi z jednej taśmy transmisyjnej. Ale nastrój entuzjazmu niwelował wszystkie braki. - tak początki istnienia warsztatów szkolnych wspominał Tadeusz Zawer, uczeń, nauczyciel i wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Zawodowych im. Tadeusza Kościuszki w Oławie

Warsztaty trwały, a dzisiejsze Centrum kilkakrotnie zmieniło nazwę i siedzibę. Zmieniały się także zawody, w jakich kształcili się uczniowie Państwowej Zasadniczej Szkoły Metalowej, Zasadniczej Szkoły Mechanizacji Rolnictwa, Technikum Mechanicznego, Liceum Zawodowego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej o specjalności obróbka skrawaniem.

W 1993 roku zmieniła się specjalność kształcenia w technikum na naprawę i eksploatację pojazdów samochodowych, aby po latach powrócić do obróbki metalu.

Poważna zmiana zaszła w 2008 roku, kiedy do oławskiego, wtedy jeszcze Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1, przyłączono Szkołę Ponadgimnazjalną z Jakubowic. Niedługo potem w części budynków warsztatów szkolnych utworzono pracownię gastronomiczną i salę lekcyjną dla uczniów gastronomii, hotelarstwa, a później turystyki.

Czas płynął, a stan techniczny zabudowań pogarszał się. Niezbędne naprawy i niewielkie remonty nie wystarczały, stopniowo wyłączano z użytkowania niektóre pomieszczenia. W maju 2021 r. rozpoczęła się budowa nowych pracowni, a teren starych został sprzedany wiosną tego roku.

75-letnia historia warsztatów stała się przeszłością. Pozostaną jednak w naszej pamięci ludzie, miejsca i przedmioty oraz atmosfera minionych lat.