Barszcz Sosnowskiego to jedna z najbardziej niebezpiecznych roślin w Polsce. Występuje ona także w naszym powiecie. Włoski znajdujące się na liściach i łodygach wydzielają substancję parzącą oraz silnie toksyczną. Kontakt z tą rośliną powoduje bolesne rany, które są trudne do wyleczenia

Barszcz Sosnowskiego najbardziej niebezpieczny jest podczas upałów, do takiego stopnia, że nawet przejście obok niego może powodować poparzenia. Pierwszym objawem, łatwym do zlekceważenia, jest zaczerwienienie i szczypanie. Potem pojawiają się na skórze bąble naciekające płynem surowiczym, a w ciężkich przypadkach mogą pojawić się głębokie i trudnogojące się rany.

Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego?
Barszcz Sosnowskiego należy do rodziny baldaszkowatych albo inaczej selerowatych. To ta sama rodzina, w której jest m.in. marchew, pietruszka czy koper. I właśnie koper może nam ułatwić rozpoznanie barszczu Sosnowskiego. Wygląda on jak gigantyczny koper z charakterystycznymi kwiatami zebranymi w potężny baldach. Jest to roślina dwuletnia, która w pierwszym roku wytwarza rozetę liści, a w drugim wytwarza pędy nasienne. W polskich warunkach roślina ta może wyrastać do wysokości 3,5 - 4 metrów. Barszcz często występuje na terenach wilgotnych w pobliżu cieków wodnych, kanałów i rowów. Włoski znajdujące się na liściach i łodygach barszczu Sosnowskiego wydzielają substancję parzącą.

Co zrobić w razie poparzenia barszczem Sosnowskiego?
Nawet w razie podejrzenia kontaktu z tą rośliną trzeba zmyć skórę bardzo dużą ilością letniej wody z mydłem. Koniecznie unikać słońca przez nie mniej niż 48 godzin. Jeśli pojawią się objawy oparzeń trzeba niezwłocznie iść do lekarza. Dotyczy to wszystkich, bo rany mogą być głębokie i źle się goić. Co więcej szczególnie zagrożone są dzieci i osoby cierpiące na przewlekłe choroby.

Skąd wziął się w Polsce barszcz Sosnowskiego?
Barszcz Sosnowskiego został sprowadzony ze Związku Radzieckiego na początku lat 50. Jego bardzo szybki wzrost i wysoka zawartość substancji odżywczych sprawiły, że radzieccy uczeni uznali go za doskonałą roślinę uprawną nadającą się na paszę i kiszonki dla bydła. Trudno dziś dojść do tego, dlaczego udało im się pominąć tak "drobny szczegół" jak fakt, że barszcz Sosnowskiego jest niezwykle niebezpieczny dla człowieka. Jedna z teorii głosi, że na swoich pierwotnych stanowiskach czyli nad strumieniami na Kaukazie barszcz Sosnowskiego nie miał aż tak niebezpiecznych właściwości.

Metody Zwalczania
Najbardziej powszechną i skuteczną metodą zwalczania barszczu Sosnowskiego jest jego wykaszanie, około 2 do 4 razy w sezonie. Całkowite wyeliminowanie roślin polega na ich ?zmęczeniu", czyli bardzo częstym koszeniu. Można też wykorzystać do zwalczania metodę chemiczną. Do zwalczania zbędnej roślinności zalecane są herbicydy zawierające glifosat np. Roundup 360 SL W miejscach, gdzie doszło do rozsiania nasion barszczu, walkę należy zaplanować na 3-4 lata (zgodnie z żywotnością nasion).



Liście barszczu Sosnowskiego
Fot:crazynauka.pl

Nasz czytelnik również zauważył takie miejsce w którym rośnie ta groźna roślina. W Piekarach niedaleko Jelcza-Laskowic, barszcz Sosnowskiego występuje w dużych ilościach.