Okulista dziecięcy to lekarz, którego zadaniem jest rozpoznawanie i leczenie schorzeń oczu i wzroku u dzieci i młodzieży. Wśród diagnozowanych w okresie dzieciństwa chorób znajdują się m.in. wady refrakcyjne, astygmatyzm, akomodacja, fiksacja lub niedowidzenie. Wizyta u okulisty dziecięcego we wczesnym wieku pozwala odpowiednio wcześnie rozpoznać nieprawidłowości i zapobiec rozwojowi wad. W jakim wieku powinno być dziecko i kiedy zaplanować pierwszą wizytę u okulisty?

Pierwsza wizyta u okulisty - kiedy najlepiej ją zaplanować?

Pierwsza wizyta u okulisty powinna odbyć się po ukończeniu przez dziecko 3 miesiąca życia. Dziecko jest już na tyle kontaktowe i rozwinięte, że specjalista może ocenić stan wzroku i poprzez odpowiednie badania wykryć ewentualne wady lub schorzenia oczu. W trakcie badania lekarz zakrapia oczy dziecka specjalnymi kroplami, które porażają akomodację i powodują rozszerzenie się źrenic.

W ten sposób specjalista może dokładnie zbadać oczy malucha oraz wykryć potencjalne nieprawidłowości jak m.in. nadwzroczność, różnowzroczność lub retinopatia wcześniacza. Stosowane podczas badania krople powodują chwilowe pogorszenie widzenia, ale nie są szkodliwe dla wzroku malucha. Samo badanie jest całkowicie bezbolesne. W zależności od wyniku badań lekarz określa częstotliwość kolejnych wizyt. Jeśli stan wzroku został określony jako poprawny, kolejna wizyta powinna odbyć się po ukończonym roku.

Badania bilansowe co dwa lata

Warto w tym momencie wspomnieć, że badanie wzroku należy do obowiązkowych badań bilansowych, które powinny być wykonywane u małych dzieci co rok. Rutynowa kontrola wzroku odbywa się u dzieci, które skończyły kolejno jeden rok, dwa latka, a następnie cztery i sześć. Podczas badania nie wykorzystuje się cyfrowych i literowych optotypów, ponieważ dzieci w tym wieku nie potrafią jeszcze czytać i prawidłowo rozpoznawać tych znaków. Zamiast tego wykorzystuje się figury geometryczne, symbole i wizerunki, np. zwierząt.

Podczas badania dziecko siedzi w odpowiedniej odległości od tablicy okulistycznej. Najpierw lekarz prosi o zasłonięcie jednego oczka i zadaje pytania związane z tablicą. Dziecko ma powiedzieć, co na niej widzi lub wskazać konkretny symbol poprzez odpowiednie ułożenie rąk. Następnie czynność powtarzana jest dla drugiego oka. Badanie ma formę zabawy i nie powinno powodować uczucia dyskomfortu u malca.

Celem wizyty jest diagnostyka krótkowzroczności lub dalekowzroczności. Na czym polegają obie wady? Krótkowzroczność oznacza sytuację, w której dziecko nie widzi wyraźnie obiektów, które znajdują się w dużej odległości. Nadwzroczność (inaczej dalekowzroczność) polega na nieostrym widzeniu przedmiotów i znaków, które znajdują się blisko. Oba schorzenia należą to tzw. wad refrakcyjnych i wymagają korekcji za pomocą okularów.

Badanie oczu u dziecka w okresie szkolnym

Z punktu widzenia profilaktyki wzroku ważny jest moment, w którym dziecko rozpoczyna naukę w szkole, a co za tym idzie zaczyna inaczej i intensywniej używać swojego wzroku. Jest on niezbędny do nauki cyferek i literek oraz prawidłowego widzenia tablicy. Warto aby rodzice malucha mieli świadomość, że nie wykryta lub nieodpowiednio zdiagnozowana wada wzroku może mieć długofalowe konsekwencje w postaci gorszych wyników w nauce lub problemów z koncentracją.

Wzrok ucznia badany jest podczas badań okresowych przeprowadzanych u szkolnej higienistki. Jeśli zaobserwuje ona nieprawidłowości, może zalecić dalszą diagnostykę w kierunku okulistyczny,. Rodzice powinni być także wyczuleni na takie objawy jak skarżenie się dziecka na ból głowy lub mrużenie oczu podczas czytania. Wzrok dziecka powinien być kontrolowany również w kolejnych etapach nauki, aż do osiągnięcia pełnoletności.

[Artykuł partnera]