Biblioteka "Koronka" organizuje spotkanie z pisarzem, reportażystą - Józefem Henem.

Józef Hen – Pisarz, reportażysta, dramaturg, autor scenariuszy filmowych i telewizyjnych, reżyser i publicysta obecny na rynku wydawniczym od blisko 70 lat. Jego książki zostały przetłumaczone na kilkanaście języków (w tym na czeski, niemiecki, francuski i rosyjski). Obecnie mieszka w Warszawie.

Wybrane ważniejsze wydarzenia z życia:

- Debiutował w roku 1932 w „Małym Przeglądzie” Janusza Korczaka.

- Przez pierwsze miesiące wojny Hen pozostawał w Warszawie, przeżył bombardowanie miasta w czasie kampanii wrześniowej.

- W listopadzie 1939 przedostał się na wschód − początkowo do Białegostoku, potem do Lwowa

- Po ataku Niemiec na ZSRR, aresztowany przez patrol sowiecki, zgodził się na wcielenie do Armii Czerwonej (w swoje osiemnaste urodziny).

- Znalazł się w batalionie pracy, skąd uciekł w kierunku Taszkientu.

- Następnie udał się do Samarkandy, gdzie wstąpił do szkoły pedagogicznej, zapewniającej internat.

- Tam poznał swoją przyszłą żonę, Irenę Lebewal.

- W maju 1944 roku znalazł się w 2. Armii Wojska Polskiego, wycieńczony i chory na malarię. Pozycję w armii zapewniły mu umiejętności literackie.

- Był korespondentem wojennym, w „Głosie Żołnierza”.

- Założył i prowadził literacki teatrzyk pułkowy „Pogotowie Ratunkowe”.

- W 1945 roku ukończył Polityczną Szkołę Oficerską w Lublinie.

- W 1946 roku w Krakowie Irena otrzymała legitymację żony oficera i została uznana za żonę autora (oficjalnie nigdy ślubu nie zawarli).

- Tuż po wojnie należał do redakcji pism „Orzeł Biały” i „Żołnierz Polski”, w 1952 roku redagował audycje dla wojska, a od 1953 współpracował z tygodnikiem „Świat ”.

- Służbę w wojsku zakończył w 1952 roku w stopniu kapitana.

- Pisarz nigdy nie zapisał się do PZPR.

- W latach 50. i 60. Hen zajął się także pisaniem scenariuszy na podstawie swojej prozy.

- W roku 1964 otrzymał odznaczenie Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, w latach 1966-1968 był wiceprezesem oddziału warszawskiego Związku Literatów Polskich.

- W roku 1976 był jednym z sygnatariuszy tzw. „Listu 101”, stanowiącego poparcie ludzi świata kultury dla „Listu 59”, wyrażającego protest przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji PRL.

- Ponownie został wiceprezesem warszawskiego Związku Literatów Polskich w latach 1978-1980, a następnie jego prezesem (funkcję tę sprawował do rozwiązania związku w roku 1983).

- Od 1989 jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w roku 1998.